ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

«Το να είσαι καλός πατέρας δεν είναι κάτι που το κατακτάς μια φορά, χρειάζεται να το παλεύεις και να το κερδίζεις κάθε μέρα».

Ο καλός πατέρας είναι εφοδιασμένος με τόνους υπομονή. Και η υπομονή, στο σπίτι με την οικογένεια, είναι από τα πράγματα που χρειάζονται το περισσότερο. Ο καλός πατέρας είναι παρών. Φυσικά και ψυχικά. Ο καλός πατέρας αφιερώνει χρόνο. Ακόμα και όταν δεν έχουμε χρόνο, και ο λιγοστός χρόνος που θα αφιερώσουμε αν είναι ποιοτικός κάνει διαφορά. O καλός πατέρας ξέρει να παίζει. Γίνεται να μεγαλώνεις παιδιά χωρίς παιχνίδι; Ο καλός πατέρας ξέρει να ακούει. Αν δεν ακούμε τα παιδιά μας, πώς περιμένουμε να μας ακούνε και αυτά; Ο καλός πατέρας δε θεωρεί κάποια πράγματα ως δεδομένες αρμοδιότητες της μητέρας. Ο καλός πατέρας κρατάει το λόγο του. Ο καλός πατέρας συγχωρεί. Ο καλός πατέρας δίνει αγάπη. Πολλή. Ο καλός πατέρας δε μασάει. Από το οργανωμένο χάος που ονομάζεται οικογένεια… Τα παιδιά απαιτούν θυσίες χρόνου και επιλογών, όμως στις ξεπληρώνουν όλες και με το παραπάνω με όλες εκείνες απίστευτες στιγμές που σε αγκαλιάζουν σφιχτά, που σε παίρνουν από το χέρι για να σου δείξουν κάτι, που σου κολλάνε αυτοκολλητάκια στο κινητό, που σε φωνάζουν μπαμπά…μια καθημερινή υπενθύμιση πως η ευτυχία κρύβεται στα μικρά πράγματα. Υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικοί χαρακτήρες γονιών. Υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικοί τρόποι για να μεγαλώσει ένα παιδί. Υπάρχουν εκατομμύρια διαφορετικά «μονοπάτια» στη διαδρομή για την εξέλιξη. Αλλά όταν πρόκειται για την ανατροφή του παιδιού σου, δεν είναι τίποτα πιο σημαντικό από τις ανάγκες του μωρού σου.

Οι πατεράδες μας στις εργατιές του Ριόλου