Αλυγαριά

Αλυγαριά..

«Θάμνος φυλλοβόλος, ύψους έως 4m, με αρωματικά φύλλα και άνθη λιλά χρώματος, που εμφανίζονται από Ιούνιο έως Νοέμβριο. Ανθεκτικός στο ψύχος, στα κακής ποιότητας εδάφη, προτιμά ηλιόλουστες θέσεις και εδάφη καλά στραγγιζόμενα». Το Χωριό, ήταν τότε γεμάτο ( δεν ξέρω τώρα ).

- Όταν την μυρίζω θυμάμαι την παιδική μου ηλικία ( Κώστας Νιφορόπουλος ). 

-Και εγώ θυμάμαι τις λούρες από αλυγαριά που μας τσουτσούριζαν τα ποδαράκια για τις αταξίες μας..( Τότα Βαβαρούτα )

Στην φωτογραφία το 1964

Γύρω στο ΄64 :Στις αλυγαριές του Παν. Λ. Νιφοροπούλου, με Αμαλία Βαβαρούτα και Μαρία Ανδριοπούλου...Με παίζανε πολύ αυτά τα κορίτσια μικρούλα! Να είναι καλά!! ( Τότα Βαβαρούτα )

Στην φωτογραφία το 1964-1965 : 

1964-65: στις αλυγαριές της "Αυλής των θαυμάτων" της Αγγέλως με φόντο το σπίτι Φ.Ανδριόπουλου. Πίσω :καθιστός ο Β.Πρεβεζάνος , πίσω του όρθιος ο Ν. Πρεβεζάνος, πιο πίσω με το άσπρο μπλουζάκι ο Ν. Αθανασόπουλος( "Δεληκάρης")..
Αριστερά ποιος είναι?( μήπως ο Γ. Μουρίκης ?) [ Τότα Βαβαρούτα ]

Στην φωτογραφία δεκαετία του 1970

 

Δεκαετία ΄70: 

Πίσω από τα χαμηλά σπιτάκια υπήρχε ένα πέρασμα μέσα σε αλυγαριές που οδηγούσε στην αυλή του Λάκη Βαβαρούτα και από κει στο Πετροπουλαίικο. Αυτό το πέρασμα είχε ψιλή άμμο και ήταν ένα ακόμα μέρος της γειτονιάς μας στο οποίο με νικούσε κατά κράτος ο Δημητράκης στο "πιαστό-σκαστό"....Στο αδερφάκι μου προσέξτε πώς καμαρώνει με το ρολόι του πατέρα στο αριστερό χέρι ! ( Τότα Βαβαρούτα )

Ριόλος 18-6-2016

Αλιγαριές ανθισμένες ( Ανάρτηση του Κώστα Ανδριόπουλου )